Wielkim sympatykiem sportu na przełomie lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych był ówczesny naczelny dyrektor Huty Warszawa, inż. Stanisław Detko. Piłkarze rozgrywali od 1963 roku turniej o Puchar Dyrektora. Zwyciężali między innymi: AZS AWF Warszawa, Polonia, Warszawianka i Hutnik.
Pierwszym prezesem HKS Warszawa w latach 1957-1959 był Władysław Józwa, współtwórcą sekcji piłkarskiej Zdzisław Szmidt. Współpracował z Leopoldem Rybakiem, Jerzym Sobczakiem i trenerem Hubertem Musiałem.
W czasie prezesury inż. Edwarda Kwapienia HKS Hutnik wydał broszurę obrazującą pierwsze dziesięciolecie działalności klubu – 1957/1967. Stwierdził tam, że… „W najtrudniejszym okresie pomocną rękę wyciągnął AZS AWF Warszawa i kierownictwo bielańskich szkół…” Klub nie miał własnych obiektów.
Na długie lata z Hutnikiem związał się absolwent AWF Warszawa, mgr Stefan Załuski. Wspólnie z pierwszym prezesem Władysławem Józwą opracował zasady funkcjonowania klubu. Najwcześniej utworzono sekcję piłkarską, a po niej piłki siatkowej i żeglarską.
Były prezes Hutnika Ryszard Sobiecki w roku 1961 pracował w oddziale transportu drogowego Huty. Wówczas po raz pierwszy objął funkcję kierownika sekcji piłki nożnej. Pisywał też artykuły problemowe i polemiczne w czasopiśmie kombinatu „Warszawski Hutnik”.
W styczniu 1965 roku Uchwałą Walnego Zebrania HKS Warszawa po raz pierwszy godność Członków Honorowych otrzymali: Stanisław Detko, Franciszek Karczmarek, Franciszek Krzyżanowski, Aleksander Podraza i Janusz Walarowski.
Dopiero w połowie lat sześćdziesiątych działacze Hutnika podjęli systematyczną pracę z młodzieżą. Początkowo juniorów szkolił były piłkarz Polonii Warszawa, Jerzy Grom, a następnie Waldemar Heczko. Szczególne zasługi w szkoleniu trampkarzy i juniorów ma jednak absolwent AWF mgr Mikołaj Korzuń. Jego wychowankowie po raz pierwszy wystąpili w finale gier o mistrzostwo Warszawy.
Przez kilka lat trenerami sekcji kolarskiej Hutnika byli znani reprezentanci Polski, Marian Więckowski i Henryk Łasak. W roku 1964 zaczynali pracę z 7 zawodnikami, a już trzy lata później wychowali Dariusza Krzaka – mistrza Warszawy w kategorii młodzików.
W połowie lat sześćdziesiątych w Hutniku utworzono sekcję bokserską. Zawodników szkolił Henryk Jańczak. Jego wychowankowie występowali w Gwardii (Edward Dziwisz) i Legii (Władysław Kruk). Młodzi bokserzy jubilata niejednokrotnie triumfowali w pierwszym kroku bokserskim
Prezes Ryszard Sobiecki był gorącym orędownikiem założenia koła TKKF przy Hucie Warszawa. Cel osiągnął w 1963 roku. Krzewiono kulturę w 7 sekcjach. Pierwszym prezesem Zarządu TKKF był Stanisław Urbański.
W latach 1959-1962 sekcja żeglarska HKS Warszawa miała charakter wyczynowy. Organizowano imprezy o randze międzynarodowej. Niewłaściwy stosunek niektórych żeglarzy do klubu oraz skłonności do działalności elitarnej zmusił jego kierownictwo do zlikwidowania sekcji. Posiadany majątek przekazano do ogniska TKKF Hutnik.
W połowie 1967 toku opracowano plan budowy obiektów własnych Hutnika. Założono III etapy realizacji tego zamierzenia w latach 1967-1975. Tzw „poślizg” trwał trzy lata: Ośrodek Sportowo-Wypoczynkowy oddano do użytku w roku 1978. Za sekcję priorytetową klubu uznano wtedy piłkę nożną.
Dziesięć lat później tj. dopiero w roku 1988 oddano do użytku kompleks kortów tenisowych. Wkrótce otworzono szkółkę tenisową dla dzieci pracowników huty oraz mieszkańców dzielnicy Żoliborz.
Trwała rozbudowa ośrodka sportowo-wypoczynkowego. W roku czterdziestolecia Hutnik ma do dyspozycji: boiska do piłki nożnej, korty tenisowe, szkółkę tenisową, ośrodek wypoczynkowy, hotel, kawiarnię i parking. Rekonstrukcji wymaga kryta hala sportowa.
Z piłkarzami Hutnika pracowali nie tylko późniejsi selekcjonerzy PZPN (A. Strejlau i J. Wójcik), lecz także wybitni w przeszłości piłkarze: Bolesław Popiołek, Czesław Wiśniewski, Edward Brzozowski, Tadeusz Waśko, Zdzisław Wspaniały, Marek Janota, Jerzy Grom, Andrzej Cechelik, Longin Janeczek, Stanisław Wodniak, Kazimierz Łabęda, Henryk Grzybowisk, Bernard Blaut, Roman Jurczak i inni.
Z byłych piłkarzy, trenerów społeczników i pracowników etatowych wyrośli znani dziś działacze sportowi, społeczni i polityczni, między innymi: Ryszard Sobiecki, Janusz Kowalski, Zenon Pawlicki, Zygfryd Rogulski (kilkanaście lat temu szef „Solidarności” w hucie, wiceprezes klubu i trener)…
Najaktywniejszy (pod względem uzyskanych wyników) i efektowny (styl gry) był czwarty z kolei awans piłkarzy do II ligi. W sezonie 1991/1992 drużyna praktycznie wygrywała mecz za meczem, także oba z najgroźniejszym rywalem – Jeziorakiem Iława. Najwyższe zwycięstwo (13-1) uzyskano w spotkaniu z Sokołem Ostróda. Bramki zdobyli: Stefan Toporek (4), Ireneusz Calski i Dąbrowski – po 2 oraz Andrzej Tomczyk, Sergiej Zelenin, Marcin Włódarczyk, Piotr Barchwic i Stasiak – po 1.
Do największych sukcesów piłkarzy obok zwycięstw w Pucharze WOZPN z Legią 3:2, Polonią 3:1 zaliczyć należy wygrane z Lechem Poznań 3:1, Siarką Tarnobrzeg 2:1, GKS Bełchatów 1:0, Polonią Bytom 2:0, Szombierkami Bytom 1:0, Lechią Gdańsk 2:0, Pogonią Szczecin 1:0, Polonią Warszawa 5:2, Stalą Rzeszów 2:0, Radomiakiem Radom 2:0, Koroną Kielce 2:1, Stomilem Olsztyn 2:0, Cracovią Kraków 1:0, Świtem 1:0, Jeziorakiem 2:0.
Mariusz Szymaniak jest rekordzistą pod względem ilości występów w Hutniku w lidze – 345 spotkań.
Dokładna, oficjalna data powstania Hutnika to 21 kwietnia 1957, wówczas klub nazywał się Koło Sportowe Hutnik.
Stadion Hutnika został oddany do użytku w 1985 roku.
Hutnik występował w rozgrywkach ligowych już w 1956 roku (C Klasa) pod nazwą Koło Sportowe Z.S. [Zrzeszenie Sportowe] Stal Huta Warszawa, jednak oficjalne narodziny klubu miały miejsce rok później, ale klub był kontynuatorem zespołu sprzed roku, który wywalczył awans do B Klasy.
25 listopada 1958 roku zmieniono nazwę klubu na HKS Warszawa.
21 stycznia 1965 roku zmieniono nazwę klubu na HKS Hutnik Warszawa.
W 2001 roku HKS zmieniono na BKS w nazwie klubu.
Pierwszy awans do III ligi Hutnik uzyskał w 1965 roku.
Pierwszy awans do II ligi Hutnik uzyskał w 1983 roku.
Drugi awans do II ligi Hutnik uzyskał w 1986 roku.
Trzeci awans do II ligi Hutnik uzyskał w 1990 roku.
Czwarty awans do II ligi Hutnik uzyskał w 1992 roku.
Za największy sukces klubu uznaje się wicemistrzostwo Polski juniorów z 1987 roku, przegrany finał z Lechem Poznań (1:1 i 1:2).
Najwyższe w historii klubu miejsce w II lidze to 6. miejsce, wówczas Hutnik był bardzo blisko awansu do I ligi.
W 2008 roku Hutnik zdobył Puchar Polski na szczeblu mazowieckim, pokonując w finale Legię II Warszawa 1:0.
W pierwszych latach istnienia Hutnik rozgrywał swoje spotkanie na nieistniejącym już lotnisku Młociny, na żwirze, trwało do 1964 roku.
Hutnik rozgrywał swoje spotkania na boisku AWF-u Warszawa.
Hutnik przez krótki okres czasu rozgrywał swoje spotkania na boisku Marymontu Warszawa.
Gdy stadion Hutnik był w trakcie budowy, klub rozgrywał swoje spotkania na bocznym boisku.
Planowano kiedyś fuzję Hutnika z Marymontem Warszawa.
W II lidze Hutnik debiutował meczem z Polonią Bytom, w którym wygrał 1:0.
Na terenie Hutnika kręcony był serial „Dwie strony medalu”.